Memleketimden Insan Manzaralari

Bu yazi 8 subat’ta yazilmisti…

Bugun stajda ikinci gunum,İzmir Cigli’de Senkromec fabrikasindayim.Okuldan onay almam bile uc gun surdu muthis hocalarimiz sagolsun…Is yerini bulusumuz staj falan bahane,bu yaziyi insanlari anlatmak icin yaziyorum.Hepsi okumak istiyor,okuyamadigi icin pisman…Agizlarda ayni sozler hep:”Okumazsan boyle bizim gibi olursun!”Isleri de gercekten agir,gurultu,koku,üslerinden aldiklari emirleri de cabasi tabi..Duvardaki yazi :”Isinizi ve arkadaslarinizi seviniz”Bana gore samca ama isyerinin gelismesi icin cok onemli.Adamlar cok zengin,ama arka planda isciler var her zenginlige giden yolda oldugu gibi…Kimi banka kredisi pesinde,kimi evlilik…Annelerinin dogum yeri ya da dogum yilini bilmeyecek kadar cahilleri var,isin ilginci annesi de bilmiyor.Ilkokuldan sonra kuran kursuna gitmisler hep.Din,egitimini onunde yer almis her zamanki gibi,ama hicbir din kendisini egitimin onune cikarmaz bu da tezatlik yaratiyor.Ilkokuldayken cok zekilermis,hic calismadan takdirler,tesekkurler almislar,hep parmaklari havadaymis.Bi tanesi anlatti,dokumde kalip hazirlayanlardan,25 yasindaymis,askerde Hakkari'deymis,operasyonlar falan tabi...Her durduklari yerde mevzileniyorlarmis,bir gun nobetciyken dur-parola-durmayan insan olayi gerceklesmis ve ates etmis,vurmus dusmani,odul almis,5 ay erken terhis olmus.Bir digeri de Dolmabahce'de yapmis,hani kapidaki hareketsiz askerlerin agizlarini kapayanlardanmis..Cok merak ederdim adamlar oram buram kasindi falan diyorlarmis sadece :) Bu arada her yerde oldugu gibi burada da yalakalar var,ustalara ya da muhendislere...Yalakalar sevilmiyor ama yuksek maas aliyorlar,diger isini yapan isciler de durumdan rahatsiz ama tepki veremiyorlar.Aslinda istedikleri tek sey guler yuz ve icten bir "kolay gelsin"Yasim kucuk olmasina ragmen keske sen gelsen basimiza diyen bile var.Demek ki bir zamandan sonra yas cok da onemli olmuyor.

Sabah servislerle geliniyor,8bucuk isbasi yapiliyor,herkes hafif uykulu ama soguk uykuyu aciyor.Yaklasik bir saat sonra caylar geliyor,dolaptan cikarilan simitlerle birlikte afiyetle yeniyor.Dokumhane insanlari mutlu gorunuyorlar.Insanoglu ilginc,arkasinda neler biraksa da,belki ise gelmeden evde buyuk tartismalar yasasa da,sevdigini kaybetse de guluyor,o an akli belki bombos,unutmak bazen kotu degil.Unutmak icin cabalamak kotu belk,caresizlik...Unutmak,unutabilmek icin her gece eve sarhos gitmek mesela...Neyse dagittim yine,cay sohbeti vazgecilmezlerden tabii,ardindan ise donus,tekrar 1500 C'lerle ugras,agir yuklerin altina giris,milyon dolarlik makinelerle imalat...Ve hayatin her alanindaki bir gercek:"risk"Bazen kendi bedenimizle,bazen dolayli olarak diger insanlarin hayatlariyla oynuyoruz.12'de yine zil caliyor(mozart) rota yeymekhane.Once eller yikaniyor,ardindan siraya giriliyor.Karnibahar,bulgur pilavi,salata ve yogurt bugunun menusu.Karnibahari duyunca asilan yuzler,yemeklerini istahla yerken(yemek zorundayken)guluyor.Beden gucuyle is yapildigi icin yemekten gelecek enerjiye ihtiyaclari herseyden fazla...Belki personel fazlaligindan,belki birbirlerini tandiklarindan cok da sicak iliskiler yok aralarinda.Yemekte anlarsiniz zaten insanlarin birbirine davranislarini...Hani simdi "yatakta keramet var" oldu y a,o eskiden "yemekte keramet var"idi.Insanlar birbirlerini yemekte olcup bicerlermis cunku.Simdiye bakmayin cunku gun gectikce modernlesme adi altinda kulturumuzden uzaklasiyor,daha da yozlasiyoruz.Yemek yarim saat suruyor,daha dogrusu izin o kadar.Herkes isine donuyor,hic rehavet yok.Bu fabrika gelisiyorsa iscilerin disiplini bunda en buyuk etken.Cogu tek is yapiyor ama yaptigi isi cok seri yapiyor.Yani bundan daha hizli calismak imkansiza yakin.Hizli calisirken hata yapmamak tabi en onemlisi...

Neyse bu konu daha cok uzar,diyecegim odur ki insanlarla konustukca hayat ogreniliyor,en onemlisi tecrube hayatta,hayat tecrubesi...Hata yapa yapa yapmamayi ogrenmek,deneme yanilmalar ne kadar aci yasatsa da hanemize eklenen artilardan yine de...